شنبه ۰۲ دی ۰۲ | ۲۱:۱۸ ۴ بازديد
سی ان ان در گزارشی به خودکار Chieu Luu و Emiko Jozuka، به تمجید سیاست چین واحد پرداخته میباشد. به دنبال این گزارش را میخوانید:
دونالد ترامپ در یکی روزهای ماه دسامبر سال پیشین، یعنی وقتی که هنوز کاندیدای سر گروهی جمهوری بود، یک ارتباط تلفنی ۱۰ دقیقه ای با مدیر تایوان داشت؛ اقدامی که هم به ارتباط ها ایالات متحده با چین جراحت زد، هم ارتباط چین و تایوان را شکرآب کرد.
ترامپ البته روز گذشته در ارتباط تلفنی با شی جینپینگ، حواله یوان مدیر جمهور چین، به او باور بخشید که ایالات متحده به سیاست چین واحد احترام خواهد گذاشت.
سیاست چین واحد
ایالات متحده به طور رسمی سیاست چین واحد را دنبال می نماید. براساس این سیاست، ایالات متحده حاکمیت دولت چین بر تایوان را به رسمیت شناخته و جمهوری رفتار چین را صرفا دولت رسمی حکم دهنده بر خاک چین میداند. این سیاست، مبنا و محور دیپلماسی و سیاستگذاری فرنگی چین میباشد و کیفیت ارتباط ها واشنگتن و پکن را گزینش می نماید.
ولی ایالات متحده سالهاست که تایوان را متحد خویش میداند و به صورت آراسته سلاحهای توسعه یافته به‌این حوزه صادر می نماید که‌این دستور اعتراضات شدید پکن را درپی داشته میباشد.
تاریخچه بغرنج
اسم قانونی تایوان، «جمهوری چین» میباشد. این قسمت از چین در سال ۱۹۱۱، زمانی که واپسین سلسله امپراطوری چین سرنگون شد، نهاد گذارده شد. بعداز برد انقلاب چین در سال ۱۹۴۹ و روی شغل داخل شدن مائو، سران حزب ناسیونالیست، که از ۱۹۱۱ تا ۱۹۴۹ بر چین حکم می‌راند، به تایوان فراروگریز کردند و در آنجا حکومتی برابر تشکیل دادند. از آن مجال تا به امروز، چین و تایوان، با وجودی که دارنده گویش و فرهنگ وتمدن واحد می باشند، دو دولت جدا دارا‌هستند. در سال ۱۹۷۹، ایالات متحده ادعای چین بر اساس اینکه یک چین واحد وجود دارااست و تایوان بخشی از چین میباشد را عهده دار شد و رابطه ها قانونی اش را با تایوان جدا کرد.
براساس سیاست چین واحد، ایالات متحده قراردادهای قانونی اش را به مکان تایوان با چین انعقاد می نماید، ولی هم زمان به ارتباط ها «غیرقانونی» اش با تایوان ادامه داده و نماینده های «غیر قانونی» بدین حوزه می فرستد. تا به امروز هیچ دیدار یا این که مکالمه قانونی در میان روسای جمهور ایالات متحده و رهبران تایوان اعمال نشده بود تا اینکه ترامپ در دسامبر ۲۰۱۶، این پروتکل را ناکامی و ده دقیقه تلفنی با مدیریت جمهور تایوان سخن کرد.
تایوان به صورت جدا مدیریت جمهورش را برمی گزیند و سیاستهای داخلی و فرنگی اش منقطع از چین میباشد و با ۲۱ مرزو بوم، که دولت تایوان را به رسمیت شناخته اند، ارتباط ها قانونی دیپلماتیک دارااست، البته جزء سازمان ملل و دیگر ارگانهای در میان المللی به اکانت نمی آید.
چین و تایوان تا قبل از دهه ۱۹۹۰، هیچ ارتباط قانونی با یکدیگر نداشتند. در دهه ۱۹۹۰، با امضای توافقنامه ای دربین این دو، راه و روش برای برقراری رابطه ها اقتصادی و فرهنگی گشوده شد و چین توانست از رویه معامله با تایوان، میلیاردها دلار به دست آورد.
نگرانی چین
چین گمان می نماید حزب دموکراتیک ترقی خواه تایوان (DPP) درپی استقلال تایوان میباشد؛ چیزی که پکن اصلا نمی تواند تحمل نماید. چین تاکید دارااست که تایوان می بایست به خاک اساسی بازگردد، حتی در‌صورتی‌که مورد نیاز شد با اجبار. این در حالی میباشد که خانم تسای اینگ-ون، مدیر نو تعیین گردیده تایوان، اعلام کرده پیرو محافظت اوضاع جان دار میباشد و قصد ندارد حرکتی در جهت استقلال نماید.
جغرافیای چین